Dag 14 7 augustus 2011 Koyasan

Ik was vroeg wakker en besloot de dienst van de tempel bij te wonen. Die begon om 0600 uur. Ik was een paar minuten te laat omdat ik niet wist waar de dienst gehouden werd. Lekker voorbereid..NOT. Toen ik het had gevonden, bleef ik braaf doch niet onopgemerkt buiten zitten. Een priester wenkte mij naar binnen om de dienst bij te wonen. Zo'n dienst heet een Otsutome. Twee priesters herhaalden boedhistische teksten. Het klonk ritmisch en erg aangenaam. Je zit daarbij in een seiza houding, op je knieen/enkels...hoe zeg je dat nu. Het was in elk geval erg wennen en het duurde dan ook even voordat ik na de dienst weer kon opstaan. Hoezo stram...
Op het laatst vertelde een van de priesters een verhaal aan de aanwezigen. Mensen knikten en lachten. Ik begreep er niets van, maar dat maakte op dat moment helemaal niets uit. Ik voelde me erg welkom en dat was het voornaamste.

S middags aten we in een internationaal cafeetje. Erg lekker maar dat kon ook niet anders. Ze hadden vegetarische curry met Indiaase kruiden. Veel beter als het Japanse eten moet ik eerlijk bekennen.

S middags weer tempels bezocht, tja sorry maar dat kan bijna niet anders in Koyasan. 1 Pagoda vormde met de 8 bergtoppen om hem heen een lotus bloem. Ik zag het niet, maar vanuit de lucht zal het er waarschijnlijk anders uitzien. Om deze pagoda lagen meerdere tempels. Een groep vrouwen 'zong' bij iedere tempel boedhistische teksten. Ik ben ze als en groupie gevolgd. Het klonk ook zo lekker.

S middags zijn we gaan slapen. Tja.
Een paar uur later ben ik toch maar weer even gaan wandelen want anders wordt het wel een hele luie bedoeling. Dave bleef lekker liggen in onze tatamikamer. Ik liep voorbij een monnik om naar buiten te gaan.

Kennelijk had de monnik in de smiezen dat de slippers van de tempel veel te klein waren en dus gaf hij mij grotere. Herenslippers. Hmm niet echt een compliment in een land waar de lotusvoetjes 12-15 cm ooit een schoonheidsideaal waren.
Ik kocht teensokjes voor voeten bestemd tussen de 25 en 27 cm. Ik kan in een Japanse horror mee spelen. Big foot de movie.
Trekt vast volle zalen vol ongelovigen.

Natuurlijk weer volgens de avondklok binnen gebleven.
Koyasan valt na 20.00 uur toch in slaap dus niks gemist zullen we maar zeggen.