Dag 12 5 augustus Koyasan
Door: Tanja
Blijf op de hoogte en volg Tanja
10 Augustus 2011 | Japan, Tokio
Op weg naar Osaka verschenen de donkere wolken en de regenbuiten. Tja iets wat je niet kunt gebruiken als je naar het strand gaat. Eenmaal in Osaka aangekomen, toch maar het weerbericht opgezocht. REGEN whaaaa. Regen is geen strandweer, dus na vele opties te hebben besproken, er kan veel in 5 minuten, besloten om toch naar Koyasan af te reizen. Het werd een hele toer om er te komen. Koyasan ligt namelijk ongeveer 1000 meter bovenop een berg en dus moesten we uiteindelijk 5 keer overstappen om er te komen. We namen de subway naar Kyoto station, de trein naar Osaka, de looptrein van Osaka naar Shin Imamiya, een andere trein van Shin Imamiya naar Gokurakubashi en van daaruit de cablecar naar Koyasan station om vervolgens met een bus te komen in het dorp. Je hoopt dan, dat het de moeite waard is. Het lijkt een hoop gedoe, maar alles stond goed aangegeven en voor we het wisten stonden we na een fantastische treinreis door de bergen bij de cablecar. Dat is een gek ding. Het is een getrapte tram die schuin tegen een berg omhoog gaat en hoe kan het ook anders, ook weer omlaag gaat. Het uitzicht is geweldig.
Koyasan is echt een idyllisch plaatsje met z'n vele tempels. Bij het kopen van de bustickets naar Koyasan vertelden ze dat de youth hostel dicht was. Okay....niet uit het veld geslagen, een ticket gekocht. Tjeetje waar zouden we terecht komen, want drie nachten Koyasan met een Shukubo...templelodging zou een duur verhaal worden. Meteen gegaan naar een soort VVV kantoor. Inderdaad men had alleen een Shukubo en een nacht in een businesshotel. Dit hele verhaal zou toch al gauw 5 a 6 honderd euro voor drie nachten gaan kosten. Nou dag hoor dat gaan we niet doen. niks geboekt en maar even ter bezinning in een restaurant gaan zitten om te eten en ff wat te drinken. Even onze gedachten op orde brengen. En wie vraagt die blijft.....
Dus besloot ik de eigenaresse van het restaurant te vragen naar een plaats om te slapen. Ze sprak amper Engels maar begreep dat we een probleem hadden. Tja het was inmiddels 17 00 uur dus we hadden niet veel in de pap te brokkelen. Ze bleek een vriend te hebben met een tempel. Lang verhaal kort.... we boekten daar voor drie dagen voor 23.500 Yen.Dit zou je normaal voor 1 nacht kwijt zijn geweest. Goeie deal dus. Met dank aan mezelf en aan Dave want die haalde de prijs nog wat verder naar beneden. De temple lodging had een vergelijkbare prijs met de youth hostels. Ongeveer 28 euro pp per nacht.
Opgetogen ging ik met Dave naar de tempel.........whauw
De tempel was mooi, sereen, schoon en de monikken zeer gastvrij en vriendelijk.
Shukubo houdt in dat je in een tempel bij de monikken verblijft. Het zijn boedhistische tempels waar men geen vlees eet. Men eert het leven en eet dus vegetarisch. Deze maaltijden staan bekend als Shojin Ryori. Tofu is een belangrijk onderdeel. Tja nu zou je denken dat ik voor zo'n maaltijd zou gaan. Niets is minder waar. Op de een of andere manier is Shojin Ryori verheven tot kunst met een kunstige prijs van 70 euro pp. Nou mooi niet voor ons dus.
Het leuke van een tempel is, dat ze vroeg beginnen met het leven van alledag en dus vroeg gaan slapen. dat geldt ook voor de gasten. Dus om 20 00 uur wordt je verwacht binnen te zijn...............uhh
Na een biertje, buiten de tempel uiteraard, een japans bad in de tempel genomen. Nou daar word je wel moe van en dus gingen we vroeg slapen. De vermoeidheid van heel de vakantie kwam eruit en dus waren de drie dagen verplichte tempelrust een welkome afwisseling.
Een Japans bad is een bubbelbad waarna je een douche neemt. Mannen en vrouwen gescheiden. Ik zat in het bubbelbad als een Japanse aap in de winter in een onsen, " een heetwater bron". Koppie gebogen genietend van de bubbels. Het heeft wat weg van een hammam. Het ontbreekt eraan dat je gescrubt wordt. Met de door de tempel geleverde Yukata, soort kimono, voel je je op en top Japans.
Van het bad teruglopend naar de kamer hoorde ik een soort gezang. Afgaand op het geluid stuitte ik op een monnik die een soort van mantra opzegde. Hij zat in een hoekje en deed zijn ding. Ik vond het heel bijzonder maar had ook het gevoel dat ik inbreuk maakte op iemand zn privacy.
----------------
Grappige ervaring had ik toen ik naar toilet ging. De zitting was namelijk verwarmd.
Koyasan is echt een idyllisch plaatsje met z'n vele tempels. Bij het kopen van de bustickets naar Koyasan vertelden ze dat de youth hostel dicht was. Okay....niet uit het veld geslagen, een ticket gekocht. Tjeetje waar zouden we terecht komen, want drie nachten Koyasan met een Shukubo...templelodging zou een duur verhaal worden. Meteen gegaan naar een soort VVV kantoor. Inderdaad men had alleen een Shukubo en een nacht in een businesshotel. Dit hele verhaal zou toch al gauw 5 a 6 honderd euro voor drie nachten gaan kosten. Nou dag hoor dat gaan we niet doen. niks geboekt en maar even ter bezinning in een restaurant gaan zitten om te eten en ff wat te drinken. Even onze gedachten op orde brengen. En wie vraagt die blijft.....
Dus besloot ik de eigenaresse van het restaurant te vragen naar een plaats om te slapen. Ze sprak amper Engels maar begreep dat we een probleem hadden. Tja het was inmiddels 17 00 uur dus we hadden niet veel in de pap te brokkelen. Ze bleek een vriend te hebben met een tempel. Lang verhaal kort.... we boekten daar voor drie dagen voor 23.500 Yen.Dit zou je normaal voor 1 nacht kwijt zijn geweest. Goeie deal dus. Met dank aan mezelf en aan Dave want die haalde de prijs nog wat verder naar beneden. De temple lodging had een vergelijkbare prijs met de youth hostels. Ongeveer 28 euro pp per nacht.
Opgetogen ging ik met Dave naar de tempel.........whauw
De tempel was mooi, sereen, schoon en de monikken zeer gastvrij en vriendelijk.
Shukubo houdt in dat je in een tempel bij de monikken verblijft. Het zijn boedhistische tempels waar men geen vlees eet. Men eert het leven en eet dus vegetarisch. Deze maaltijden staan bekend als Shojin Ryori. Tofu is een belangrijk onderdeel. Tja nu zou je denken dat ik voor zo'n maaltijd zou gaan. Niets is minder waar. Op de een of andere manier is Shojin Ryori verheven tot kunst met een kunstige prijs van 70 euro pp. Nou mooi niet voor ons dus.
Het leuke van een tempel is, dat ze vroeg beginnen met het leven van alledag en dus vroeg gaan slapen. dat geldt ook voor de gasten. Dus om 20 00 uur wordt je verwacht binnen te zijn...............uhh
Na een biertje, buiten de tempel uiteraard, een japans bad in de tempel genomen. Nou daar word je wel moe van en dus gingen we vroeg slapen. De vermoeidheid van heel de vakantie kwam eruit en dus waren de drie dagen verplichte tempelrust een welkome afwisseling.
Een Japans bad is een bubbelbad waarna je een douche neemt. Mannen en vrouwen gescheiden. Ik zat in het bubbelbad als een Japanse aap in de winter in een onsen, " een heetwater bron". Koppie gebogen genietend van de bubbels. Het heeft wat weg van een hammam. Het ontbreekt eraan dat je gescrubt wordt. Met de door de tempel geleverde Yukata, soort kimono, voel je je op en top Japans.
Van het bad teruglopend naar de kamer hoorde ik een soort gezang. Afgaand op het geluid stuitte ik op een monnik die een soort van mantra opzegde. Hij zat in een hoekje en deed zijn ding. Ik vond het heel bijzonder maar had ook het gevoel dat ik inbreuk maakte op iemand zn privacy.
----------------
Grappige ervaring had ik toen ik naar toilet ging. De zitting was namelijk verwarmd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
