Dag 4 28 juli 2011 Kamakura

Vandaag zijn we naar Kamakura gegaan. Dit ligt ongeveer 50 km van Tokyo af aan de oostkust. Een uurtje treinen dus en voor de eerste keer onze JR-pas gebruikt.

Kamakura is een laid back stadje met ontzettend veel tempels. Ik maakte een kleine selectie en die waren goed te doen en verschrikkelijk mooi. Volgens de LP waren ze in loopafstand te bereiken. We namen het zekere voor het onzekere en huurden 2 fietsen. Wat een goede investering was dat zeg. De 5 minuten lopen in de LP waren met de fiets minimaal 25 min. Dus wij fietsen er vrolijk op los. En bij een benauwde 40 gr is dat best wel heftig.

Zo hoffelijk als de Japanners in omgang zijn, zo zijn ze ook in het verkeer. Geen geschreeuw, getoeter of gescheld. Ook niet als je lekker in de weg fietst en dat zullen we regelmatig gedaan hebben, want een fietstpad lijkt een voetpad en andersom.

Hokokuji
Deze tempel had een ZEN tuin en een bamboo forrest. Erg indrukwekkend en die bamboo...nooit eerder zo dik en lang gezien. De foto's lijken in het donker te zijn genomen, maar dat is zeker niet het geval. De bamboo tuin had een thee huisje waar we groene thee dronken. Dit betrof een groen poeder waar heet water bij werd gedaan om het daarna op te kloppen. Het smaakte naar opgeloste kelp. Ik vond het nog wel om te pruimen maar Dave had er iets meer moeite mee.

Tsurugaoka Hachiman-gu
Deze tempel was voorzien van vijvers met prachtige lelies, joekels van vissen en nieuwsgierige schildpadjes. En dan bedoel ik echt nieuwsgierig. Zo schattig...
En ook hier, we zagen het al eerder, konden mensen hun gebeden en wensen achterlaten in de vorm van briefjes en bordjes.
En zagen we een priester achter een afgeschermd gedeelte een ritueel uitvoeren bij 2 mensen. Je kon het zien, maar er hing een soort net voor. Eigenlijk jammer dat je niet kunt volgen wat hij aan het doen was en wat de betekenis ervan is.

Daibutsu Tempel
Een tempel met een bronzen buddha van 11.4m hoog. Een buddha als een teken van opoffering.

Hase Dera
Een tempel waar mensen beeldjes, jizos, plaatsen als ze kinderen hebben verloren door een miskraam of abortus. Er stonden er duizenden.

De Hase Dera gaf ook uitzicht op de zee.

Na het tempelbezoek was het inmiddels 1700 uur geworden. Tijd om de fietsen terug te brengen en om te gaan eten. Dave wilde noodles dus gingen we op zoek naar noodles. Onze zoektocht leidde ons naar een restaurantje waar onze schoenen uitmoesten in ruil voor veel te kleine, hoe kan het ook anders, slippertjes. De noodles werden op een tepayakitafel door ons zelf bereid. Minder lekker dan de dag ervoor maar toen hadden we ook een grootse kok. Maar de sfeer was weer typisch Japans en dus ok.

Op dit moment is het in Japan 00.55 uur. Heb ik al enige tijd ruzie met het toetsenbord wat regelmatig zn Japanse karakerters toont....letterlijk. Om hopeloos van te worden. Dus nu voor even geen fotos want die komen later. De tekst typen is al een hele prestatie op zichzelf. Zeker met een stinkerd naast me van 200 kilo die van s ochtens tot s avonds achter de computer lijkt te zitten en vergeten is waar de wasmachine staat. Douchen doet ze zich wel, maar vervolgens gaat die oude zweetkleding weer aan. Brrr

oh ik heb gisteren trouwens mijn eerste geisha gezien. Ik spotte haar in een tentje in Asakusa. whouw

Ik ga nu maar slapen want we gaan morgen naar Takayama. Een uur of 4 treinen.
xxx